Park utanmazı

Kadınlar her yerde, özellikle parklarda ulu orta emzirmesin, bu şovenizmdir de, altındaki yazıya da memeleri ortada bir sürü erkek resmini yapıştır. İlki şovenizm olsun ikincisi tam bu bağlamda garip olmasın, yeter ki sosyal medyada bol bol beğeni alsın!

Parklar zaten çocukla/bebekle gidilecek yerler olmasın, kaslı ya da kassız erkeklerin sigara dumanında kuşatılsın. Büyük kentlerde bebeler - çocuklar, yalnızca AVM’lerde dolaşsın.

Bebeklerin ellerine bir de memo ver, nerede acıkacakları iyice anlaşılsın!

Ha bir de kadınlar parkta emzirmesin diye yaratılan trafik, Alexa Rank’ine yarasın.

Bak bu senaryo değil, gerçek hemşire; emzirmek hiç kolay değildir, önce kanar meme uçların. Ve hiç yoktur gece uykuların.

Ama o bebeğin hakkıdır ve onun istediği her yerde teslim edilir, yaptığı da maalesef aynı değildir laboratuvarların.

Bak biz utanmazlar niye emziriyoruz parklarda?

Bebeler acıkır, emer. Düşer, canları acır, yine emer. Annesinin tenini özler, emer. Dişi çıkar, emer. Ürker emer. Bebek dediğin küçücüktür ve dünyayı annesinin memesinden süzer.

Bazen de dünyaya memeden bakar ve o örtüyü üzerinden hiç mi hiç istemediğinden çeker.

Özetle hemşire, ‘Bu iki kişinin özelinde yaşanması gereken durumdur’ tespitine azıcık bile katılmıyorum. İçinde hayat olan memelerime, cinsel obje diye bakılmasını da hakikaten zorlama buluyorum.

Önemli olan bebeğin talebidir diyor, o örtünün altında olmayı reddeden bebeme saygı gösteriyorum. Bunu görmekten hoşlanmayan da varsa, başını azıcık öte tarafa çeviriversin lütfen diyorum.

Memelerimi kimsenin gözüne zorla sokmuyorum. Zorlamazsa kimse benim bebemin ağzına giren mememi görmez diyorum. Parkta da, arabada da, evde yatağında da emzirdim, gerekirse toplantılarda da emziririm. Bunu abuk bulanı da, abuk bulma hakkımı saklı tutuyorum.

Aslolan bebektir, sen boşver emzirmenin faydalarına; kendine bir moda dergisi al, keyifli okumalar diliyorum.