İki çocuklu hayata geçiş

İkinci çocuğu yapsak da mı yaşlansak, yapmasak da pişman mı olsak gevelemelerimiz son düzlüğe kavuştu çok şükür. Hindiye takılmış saat gibi halim 34. haftasında.

4 yıldır blogger anne olmama, aylardır gebelik günlüğü tutmama rağmen, yarınki sınava hazırlanamamış inek öğrenci gibi hissediyorum kendimi. Yeteri kadar hazır değilim sanki… Son anda soru buradan gelir diye önüme ders notu sıkıştıran arkadaş gibi, evren önüme kitaplar atıveriyor.

Şu ara bir de Gökçe’yi kardeşine hazırlama telaşım var.

Arkadaşlarımdan duyduğum hikayeler var zira, bazıları izleyemediğim gerilim filmleri kadar şiddet içeriyor, 13+ bu hikaye yahu diyip kapamak istiyorum kulaklarımı. Bu hikayeleri çok fazla içselleştirmemeye de çalışıyorum, zira annesinin aklında nadasa yatanı gerçeği yapıyor evdeki duygu ajanı.

O yüzden 4 yaşında abla olacak kızıma bazı telkinlerde bulunmaya başladım:

1. Gelenin bir oyun arkadaşı değil, bakıma muhtaç bir minik olduğunu anlatıyorum bir kere. Konuşması ağlama olacak, annenin memesine yapışık yaşayacak, emecek, uyuyacak, bezini pisletecek diyorum ki, gerçekle buluşması aklındakinden farklı olmasın.

2. Gece rutininiz değişmez kitap okuyucusu olan annesini, babası ile ikame ettim. Başlarda itirazı oldu ama sırt üstü yatamadığımdan ve Adana karpuzu bağlanmış göbeğimle minik yatağına sığamadığımı gördüğünden kendini kendisi ikna etti. Duygusunu aynalama ve yeni pratiğin nazikçe açıklanışı makul çocuğu bulmaya yetiyor çoğu zaman.

3. Sizi seven birinden hoşlanmamak zordur. Bebeğin onu görünce gülücükler atacağını, onu çok seveceğini söylüyorum ve bunun Gökçe’yi çok mutlu ettiğini görüyorum. Daha bir sahipleniyor yeni geleni. ‘Son giyinen çürük yumurta olur’ oyununda, karnımdaki kardeşi ablası önce giyinsin diye bana çelme takıyor mesela.

4. Ayrıca Gökçe’yi doğuma da götürmek istiyorum. Doğumhane manzarasını kaldırabileceğini düşünmüyorum ama Aletha Solter, “Çocuğunuza Kulak Verin” kitabında doğumda hastanede olanların bebekle daha yoğun bir bağ kurduğunu söylüyor. Zaten Gökçe’nin kendini sürecin dışında kalmış gibi hissetmesini de istemiyorum.

5. Hatta kardeşin gelirken sana bir hediye getirmek istiyormuş, sen ne istersin diye sordum dün. Küpesini ve tokasını hastanede bebeği görünce vermek için hazır edeceğim.

6. Kardeşin gelişini hazırlayan kitaplara baktım ve uzak durmaya karar verdim. Gökçe’nin sahip olduğu tutumdan daha olumsuz bir başlangıç noktasında genelde kitaplardaki kahramanlar ve bu onu eksiye çekebilir.

Bebek doğunca da bezi getirmek, uyku saatinde sessizliği sağlamak gibi görevleri yazdım mesai kartına.

Şimdilik heyecanla bekliyor yeni görevlerini, bakalım. İkincinin farklı cins olması kolay mı olacak, yoksa köşenin yazarını bas bas bağırtacak mı, göreceğiz. 3 aya kalmaz buralar yazı dolar, inşallah - maşallah.